Odeszła najstarsza uczestniczka walk o Redutę PWPW | |
(08-02-2018) |
7 lutego 2018 r. zmarła Alicja Madziar-Kostarska - najstarsza uczestniczka walk o Redutę PWPW. Pogrzeb odbędzie się 13.02.2018 r. o godz. 12.15 w Kościele pw. Świętego Jozafata przy ul. Powązkowskiej 90.
Przypominamy biogram pani Alicji opracowany przez Juliusza Kuleszę, ppor. Samodzielnej Grupy PWB/17/S.
Alicja Madziar-Kostarska urodziła się 11.06.1918 r. w Petersburgu. Była córką Ignacego i Wandy Walczak-Walczewskiej.
W Warszawie ukończyła w 1936 r. szkołę średnią, a w 1939 Instytut Studiów Handlowych i Orientalistycznych. Okupację spędziła w Warszawie, chałupniczo produkując skarpety.
Od 1942 r. zaprzysiężona w Armii Krajowej, uczestniczka konspiracyjnych kursów sanitarnych.
Powstanie rozpoczęła na Woli jako dowódczyni patrolu sanitarnego kompanii ppor. „Watry” (Feliks Borecki) w składzie batalionu AK „Kiliński”. Wycofanie się z Woli na Stare Miasto odbyła w prze-formowanej kompanii, dowodzonej przez ppor. „Osę” (Edmund Osiejewski), od 11 sierpnia wchodzącej w skład załogi Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. 13 sierpnia została ranna w głowę przy ulicy Zakroczymskiej. Po utracie PWPW przeszła kanałami do Śródmieścia, gdzie kompania „Osy” objęła stanowiska w rejonie wylotu Nowego Światu i ulicy Książęcej. W końcowym okresie Powstania była pielęgniarką w szpitalu przy ul. Mokotowskiej.
Po Powstaniu do kwietnia 1945 przebywała w obozach jenieckich Sandbostel i Oberlangen (nr jeniecki 224295). Po uwolnieniu pracowała jako asystentka lekarza w ambulatorium dla byłych jeńców wojennych.
Do Warszawy wróciła w 1947 r., rozpoczynając pracę w Izbie Przemysłowo-Handlowej jako referentka, a później w przedsiębiorstwie Pracownie Sztuk Plastycznych.
Została żoną Tadeusza Kostarskiego, b. oficera 2. Pułku Strzelców Konnych, któremu pod koniec kampanii wrześniowej 1939 r. – wraz z grupą kolegów – przyznano Krzyże Virtuti Militari, o czym dowiedziano się po ponad dwudziestu latach. Zbadał to i doprowadził do pomyślnego finału syn dowódcy pułku, znany publicysta Andrzej Mularczyk, poświęcając temu film „Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni”.
Alicji na powstańczym szlaku towarzyszyła (łącznie ze służbą w PWPW) młodsza siostra Eugenia, zmarła w 1995 r.
Alicja Madziar-Kostarska była najstarszą uczestniczką bojów powstańczych o PWPW.